Другомисловните за пратеничката Ленче Николовска се троскот (плевел), кој треба да се уништи со тотален хербицит (сеопфатен убиец на растенија).  Со воздишка, жали што не може оние кои мислат различно од неа да ги уништи како плаевел.

Благодарам на мнозинството на македонскиот народ кој не се согласи Ленче Николовска да стане министер за земјоделие, а Заев вицепремиер. Во спртивно, мајчето ќе му го раплакаа на народот, еден жив ќе го јадеше, друг ќе го труеше, како што велат, дека Велија Рамковски продавал украински (Чернобилски) копани како американски.

Ленче Николова, пратеничката од партијата на Велија во ќелија, која во јавноста се претставува како борец за слобода на говорот и дуги Човекови права, само за една искажана шега се заканува:  „ах за вас троскотот, само тотални хербициди...“ Ленче не е како Заев. Не сака живи да не јаде, туку да нѐ истрови.

Троскотот е најопасниот и најшетен плевел (плевел е штетно растение во земјоделието). Проблеми прави и во градските средини, способен е да ги уништи асфалтните пешачки и велосипедски патеки. Во една македонска народна приказна троскотот кажува: ако не ми е срам, ќе израстам и на газот на магарето. Троскотот се размножува на два начина, со семе и ризоми (ризоми, лаички кажано се делови од коренот). Ризомите на троското и после 20 години поминати во лабораториска тегла, повторно никнат. На колку делчиња ќе му се сосече коренот, на толку нови растенија ќе се рамножи. Колку повеќе го толчите, толку повеќе размножува. Тешко се уништува и со хемиски средства (тотален хербицит).  Другото македонско име за троскот е пиреј. „Пиреј“ се вика и еден од романите на писателот Петре М. Андреевски во кој тој пишува за неуништливоста на Македонцот. Е, такви сме ние ВМРОвците, како троскот, како пиреј, неуништливи.

 

Пратеничката Ленече Николовска не поднесува политичка шега, а во јавноста крева врева дека се бори за слободата на зборот. Политичар кој не поднесува политичка шега на негова сметка не може да биде и борец за Човековите права и слободи. Тоа е пораката од романот на Милан Кудер „Шега“ (тоталитарната власт не толерира било каква шега  на нејзина сметка). Без полтичка шега нема слобода на говорот, а без слобода на говорот нема Човекови права и слободи. Цело е кога има сѐ.  

Од крајот на 2006-та г. до денес имам постирано околу 200 страници со нешто повеќе фотошоп монтажи. Речиси на сите овие кариактури (направени како уроци во учењето photoshop) се наоѓаат најмногу ликови од елитата на СДСМ. Веројатно не им е мило што на овој начин се подбивам со нивните политики. Никогаш не сум ни помислувал дека некој од оние кои го фотошопирам дека ќе ми упатат било каква забелешка што се забавувам на овој начин. И фала богу, со ништо не ми укажале дека не им се допаѓа оваа моја забава, на раат си уживам во слободата на говорот. Првиот политичар кој ми се обраќа да ми каже дека не му се допаѓа оваа моја забава е пратеничката Ленче Николовска од партијата на Велија Рамковска. Да, таа е таа Ленче од  tv A1 која во своите јавни настапи глава дава за слободата на говорот.

 

Не помислувам да ја тужам дотичната. Сепак се работи за една „пцовка“ од една селска кучка. По секое куче камен не се мава. Ленче Николовска не е значајна фигура, ниту во Собрнеието на РМ, ниту во мојот живот. Таа беше и е, само марионетката на Велија, сега во ќелија.
Пред неколку дена на тв ја гледав на комисијата за родова еднаквост, беше жална во обидот да му го направи ќејфот на нејзиниот газда Велија во ќелија. Таков им е табиетот, кога се чувстуваат силни се однесуваат како садисти, а кога ќе сфатат дека се слаби, се однесуваат како мазохисти. Ја гледав колку беше загрижена да го каже тоа што и рекол газдада да го каже. Гајле не и беше кој ќе биде резултатот од тоа што ја натерале да го побара од комисијата. Многу бедно изгледаше (исплашено), веројатно „доживотно“ (т.е. додека пак не се почувстува силно) ќе и биде благодарна на Лилјана Поповска која како претседателка на комисијата за родова еднаквост и дозволи да зборува нешто кое не спаѓа во работата на Параламентот (божем се обидуваше да ја кандиса, т.е. да злоуптреби собраниската комисија, да се стави како супер визор на судството, на работата на затворот Идризово и т.н.). Газдата и наредил да рже, да лае, да каса, а таа жално цвили. Не за да го спаси газдата, туку да не ја „натепа“ оти не го послушала.